Vandaag kregen de Al-tochtonen van de Toekomst een workshop over aanbevelingen schrijven en een vorming rond gender en stereotypes. In de voormiddag schreven we aanbevelingen voor het Commissariaat-Generaal voor de vluchtelingen en Staatlozen. In de namiddag stelden wij onszelf de vraag wat een Belg is. Enkele antwoorden waren: een Belg heeft blond haar en blauwe ogen en hij\zij  eet graag  frietjes met stoofvlees. Al de antwoorden die we op deze vraag gaven zijn natuurlijk stereotypen. Door er over te praten en te discussiëren leerden we dat we verder kunnen kijken dan deze vooroordelen.

Nu één van de jongere aan het woord:

“Ik doe mee aan het project van Vluchtelingenwerk Vlaanderen sinds vorige zomer. Toen ging ik voor het eerst mee op zomerkamp. Het was keileuk! Ik heb toen heel veel nieuwe mensen leren kennen. Ik ben nog steeds bevriend met hun en zie hun nog vaak tijdens de bijeenkomsten. Ik doe mee aan het project omdat het leuk is en ik meer nieuwe mensen wil leren kennen. Ook is het leuk om ideeën te bedenken om andere mensen te kunnen helpen.

Vandaag kwamen we om half elf aan voor de bijeenkomst. We hebben een babbelke gedaan met de anderen. We waren met 18 mensen. We hebben gewerkt aan aanbevelingen voor het Commissariaat Generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen. Het is belangrijk dat we de asielprocedure verbeteren, zodat mensen op de vlucht een eerlijke kans krijgen. Ik hoop dat de mensen die vluchten een kans krijgen om hier een toekomst op te bouwen. Later zou ik graag als tolk voor het CGVS werken. Dan kan ik mensen tijdens hun asielprocedure helpen door voor hun te vertalen tijdens de interviews. Daarnaast wil ik ook secretaresse worden. Op school doe ik daarom handel-talen. Ik ben momenteel vier talen aan het leren: Nederlands, Frans, Engels en Duits. Ik vind Engels het moeilijkst. Ik was tien jaar toen we in België aankwamen. Eerst woonde ik in Brussel en daar ging ik vier maanden naar school. Daar heb ik redelijk goed Frans geleerd. Toen moesten we verhuizen naar Vlaanderen en daar spraken ze Nederlands. In een half jaar kon ik eigenlijk wel goed Nederlands praten, omdat ik veel oefende en veel praatte met mensen. Nederlands leren was niet heel moeilijk voor mij.

Nadat we gewerkt hebben aan de aanbevelingen hebben we geluncht. Daarna hebben we een vorming over gender en stereotypen gehad. Tijdens deze vorming heb ik nieuwe dingen geleerd over kenmerken van mensen die aan de ene kant biologisch en aan de andere kant maatschappelijk bepaald worden. Een meisje kan ook baardgroei hebben zonder dat ze dat wilt. Dat ze een baard heeft wilt niet zeggen dat ze geen vrouw is. ” (door M. 15 jaar)

Op 6 mei samen met meer dan 100 deelnemers in het Vlaamse parlement brachten we het Burgerkabinet tot een goed einde. We debatteerden over onderwerpen als jongerenparticipatie, hoe jeugdwerk in de kijker te zetten en diversiteit positiever in de media te brengen. Het is nu aan minister van Jeugd, Sven Gatz, om met de concrete resultaten aan de slag te gaan.

Bekijk de videoreportage  door Charis Van Looveren & Laura Vanden Boer (StampMedia)

Nog een paar foto’s:

Jongeren in een asielcentrum kunnen zich geïsoleerd voelen en participeren niet altijd vlot in de samenleving. Het Jeugdwerk kan hier een belangrijke rol in spelen door jonge asielzoekers en vluchtelingen te betrekken bij hun werking.

Wij Altochtonen van de Toekomst zijn een vijfentwintigtal jonge vluchtelingen die maandelijks samenkomen. De naam “Altochtonen” is een contaminatie van de woorden “allochtoon” en “autochtoon” en betekent letterlijk “wereldburger”. De jonge wereldburgers gingen langs bij Vlaams minister van Cultuur, Media, Jeugd en Brussel Sven Gatz met hun aanbevelingen voor het jeugdwerk, vanuit hun eigen ervaringen in opvangcentra.
“Ik hoop dat we een verbetering zien in de dingen die wij willen bereiken,” vertelt Albina Jakupi. “Mensen in asielcentra moeten weten dat ze niet alleen zijn. Ik dacht dat de minister streng zou zijn, maar hij luisterde en toonde interesse in wat we zeiden.”

De Altochtonen willen dat sociaal-cultureel jeugdwerk bekend en toegankelijk gemaakt wordt voor jonge asielzoekers en vluchtelingen en dat jeugdwerkers hiervoor een aangepaste vorming krijgen.

“Het was niet eerste keer dat ik een minister ontmoette, maar wel één waar ik positief naar terug kijk,” zegt Amir Jafari. “Ik weet zeker dat de minister nu, dankzij onze aanbevelingen, beter weet wat hij kan doen voor jonge vluchtelingen. Wij staan klaar om mee te zoeken naar oplossingen voor gevluchte jongeren.”

De tweet van de minister:

<blockquote class=”twitter-tweet” data-lang=”pt”><p lang=”nl” dir=”ltr”>Net bezoek gehad van de 'altochtonen van de toekomst', mét boeiende voorstellen.<br>Gesneden koek voor <a href=”https://twitter.com/burgerkabinet”>@burgerkabinet</a> <a href=”https://t.co/Rn6SXmGYzt”>pic.twitter.com/Rn6SXmGYzt</a></p>&mdash; Sven Gatz (@svengatz) <a href=”https://twitter.com/svengatz/status/722107127318323202″>18 de abril de 2016</a></blockquote>
//platform.twitter.com/widgets.js

(Tekst door: Ivo Shimwa)
De Altochtonen van de Toekomst kwamen samen in Antwerpen. Het was de tweede keer dat Roos, onze nieuwe begeleider, er bij was. Er was veel volk aanwezig, ook een aantal nieuwe jongeren.

Rond elf uur waren de meeste al in het station van Antwerpen-Centraal. Dan zijn we samen iets gaan eten. Na het eten keken we de film The Land of the Enlightened, die leuk was. Na de film wandelden we rond Antwerpen, trokken foto’s en gingen op het dak van een gebouw staan om een goed uitzicht te hebben van Antwerpen. Antwerpen is een prachtig stad.

Naast het eten, de film en de wandeling bespraken we over wat we dit jaar nog gaan doen: met ministers spreken, acties voeren en op kamp gaan.

(Tekst door Ramin Samadzai)
Wat een leuke dag had ik met onze groep, de Altochtonen van de Toekomst. De film ‘The Land Of Enlightened’ was heel interessant en speciaal voor me. Speciaal omdat het de eerste documentaire is waar de dialogen van de jongeren zelf komen. 
Ik kan het verhaal met een volkssprookje vergelijken: In het verre land, Afghanistan, was er een prins en een prinses. De droom van de prins was om veel bezittingen te hebben. Zo kon hij indruk maken op de vader van de prinses en de hand van zijn dochter vragen. De prins wordt een rijke koning en mag met de prinses trouwen. Maar eerst wil hij een opdracht voltooien. Hij moet het paleis ‘Darl Aman’ in de hoofdstad bemachtigen om er met zijn koningin lang en gelukkig te kunnen leven.(In dit sprookje is de tijd en plaats wel bepaald).
Over ons bezoek aan het MAS (Museum aan de Stroom) hoef ik niks te vertellen. Op onze gezichten kan je aflezen hoe gelukkig iedereen er was. We genoten van de vrijheid op het dak van het MAS-gebouw van tien verdiepingen hoog. Het is niet voor niets dat ik gebouwen beklim, hé. Dat is 100 procent vrijheid!  Dankjewel vrienden, Roos Bastiaan, Lima Van Keer, Rachel Waerniers, Rein Antonissen om deze uitstap waar te maken. Samen maken we altijd een verschil.

(Tekst door Nelson Rosales)
Het was even geleden sinds ik deelnam aan een activiteit van onze groep. Het was leuk om iedereen terug te zien. Er waren een paar nieuwe gezichten. Ik moet wel toegeven dat ik nieuwe energie bij de groep voelde na een zeer drukken periode. Het is heel leuk dat er deze keer nog anderen mensen meededen. Vandaag zitten we met mensen die geïnteresseerd zijn in de vluchtelingenproblematiek. Zelfs mensen die voordien geen affiniteit met ons thema hadden.

Tijdens onze uitstap gingen we naar een interessante cinema. De bioscoop combineerde onze huidige hoogtechnologische samenleving met een nostalgisch indruk van de jaren 30. We kregen de kans om begeleiders te worden van een groepje jonge mannen uit het opvangcentrum aan de Linkeroever, die we toevallig tegenkwamen. De film was in het begin traag omdat sommigen de historische context niet kenden. Maar het verhaal was mooi en ook beelden van de uitzichten. Het drukte op één of andere manier een onbekend beeld van Afghanistan uit. Op het einde van de dag bevonden we ons op het dak van het MAS-gebouw. Dat is één van de meest bezochte museums in Antwerpen. We hadden een geweldig uitzicht van de stad.

het MAS-gebouw

de uitzicht vanuit het dak van het MAS-gebouw

nog een andere uitzicht