Dit jaar werkt Vluchtelingenwerk samen met 18 jonge vluchtelingen tussen 15 en 21 jaar die samen met hun ouders op de vlucht sloegen. Samen met deze jongeren gaan we op zoek naar hun dromen. Wat willen ze? Wat hebben ze nodig om hun toekomst verder uit te bouwen? Welke vaardigheden kregen ze tijdens hun asielprocedure om hun dromen te realiseren
EEN ZOMERKAMP VOOR JONGE VLUCHTELINGEN
Deze zomer willen we graag op kamp met deze jongeren. En zonder jouw hulp kunnen we dit niet organiseren. Herinner jij je nog hoe zorgeloos lang een zomer kon zijn? Niet zo voor deze jongeren, terwijl hun vrienden en klasgenoten op reis zijn, zitten zij de hele zomer thuis in een kleine woning met het hele gezin te wachten op een brief die hun lot zal bezegelen.
Op dit korte zomerkamp krijgen ze de kans om even weg te zijn van hun stressvolle situatie thuis. Ze kunnen enkele nachten in een bed slapen in plaats van op een dunne matras op de grond. We laten ze proeven van de zomer zoals wij die zelf mochten beleven; we gaan op daguitstap, zorgen voor een spannend nachtspel in het bos en vertellen straffe verhalen aan het kampvuur.
ZONDER JOUW HULP GAAT HET NIET LUKKEN
Voor een kleine som kan jij deze jonge vluchtelingen een heerlijke zomer bezorgen:
- Met 48 euro kunnen we alle overnachtingen voor één jongere betalen.
- Met 105 euro kunnen we al het spelmateriaal voor alle jongeren betalen.
- Met 160 euro kunnen we alle overnachtingen en maaltijden voor 1 jongere betalen.
Je kan ook je gift eenvoudig overschrijven naar rekeningnummer BE06 5230 8056 2922 (bic: TRIOBEBB) van Vluchtelingenwerk Vlaanderen. Vermeld in de vrije mededeling gewoon ‘Jongerenkamp’: dan komt je gift vanzelf op de juiste plaats terecht. Voor een gift vanaf 40 euro krijg je ook een fiscaal attest, waardoor je minder belastingen betaalt.
GETUIGENIS VAN EEN JONGE VLUCHTELING
Beste,
We kennen mekaar niet, maar de mensen van Vluchtelingenwerk hebben me gevraagd jou iets vertellen over een heel belangrijk project waar ik dankzij hen bij betrokken ben en waar we jouw hulp ook bij nodig hebben.
Mijn naam is Manmeet maar iedereen noemt me Meet. Ik woon ongeveer vijfenhalf jaar in Tienen. Ik ben al bijna zeven jaar in België.
Tot mijn 14 jaar woonde ik met mijn ouders en mijn broer in een leuk huis in Kaboel, Afghanistan. Mijn broer en ik kregen ons onderwijs in de Sikh tempel. De Sikh zijn een minderheid in Afghanistan en er waren geen officiële scholen voor ons. Bijna elke avond ging ik naar de tempel met mijn beste vriendin. Overdag ging ik met mijn mama en jongere broer naar de markt of bezochten we vrienden en familie.
De Sikh worden zwaar gediscrimineerd in Afghanistan en de laatste jaren kregen we steeds vaker problemen met extremistische moslimgroeperingen. We hadden geen stemrecht en we mochten onze doden niet meer cremeren. Het werd steeds gevaarlijker. Mijn broer verloor een oog toen hij acht was omdat iemand met een geweer in zijn gezicht sloeg.
Op het einde konden we niet meer naar buiten. Toen zijn we gevlucht. Ik was blij dat we weg gingen maar ik vond het ook vreselijk om mijn oma achter te laten. Ik had ook veel vragen: Zou het daar beter zijn? Zou ik mijn beste vriendin ooit nog terug zien?
Na een reis van een viertal maanden kwamen we aan in België. De eerste dagen waren erg moeilijk. We verbleven in een opvangcentrum voor asielzoekers. Ik vond het vreselijk. We deelden een badkamer en drie wc’s met 50 mensen en we moesten in de rij staan voor eten. Er was ook niets doen en ik verveelde me dood.
Later ging het beter. Ik ging naar school en zat er voor het eerst in mijn leven een hele dag stil op een stoel terwijl ik luisterde en een nieuw alfabet leerde. Ondertussen ben ik een echte Belg geworden. Ik eet super graag frietjes en ik lust soep, vroeger vond ik dat vooral warm water. In Afghanistan was ik ook altijd overal te laat, nu neem ik overal mijn agenda mee en volg die als een echte Belg.
Het woord vakantie leerde ik hier pas kennen. Mijn vrienden in de klas gaan tijdens de schoolvakantie op reis en doen allemaal leuke dingen. Wij hebben daar geen geld voor en dus doen we niets. Mijn droom van een ideale vakantie is om samen met familie eens naar Spanje of Turkije te kunnen gaan. Ik hou van de zee en de warmte. Ik ging ooit al een keer voor twee dagen naar de zee met mijn broer. We gingen met de trein en sliepen bij vrienden. Dit was de mooiste tijd uit mijn leven. Even kon ik alles vergeten en zat de hele dag op het strand. Thuis denk ik de hele tijd aan de problemen met advocaten, onze huur, rekeningen, …
Ik zou het super leuk vinden om samen met mijn broer en met de andere jongeren van het project van Vluchtelingenwerk op kamp te kunnen gaan en even wat zorgeloze tijd te hebben voor mezelf.
Alvast bedankt voor je warme blijk van solidariteit.
Meet Kaur
Jonge vluchteling